موقع آن بود که بچه ها به خط مقدم بروند و از خجالت دشمن نابکار دربیایند. همه از خوشحالی در پوست نمی گنجیدند. جز عباس ریزه که چون ابر بهاری اشک می ریخت و مثل کنه چسبیده بود به فرمانده که تو رو جان فک و فامیلت مرا هم ببر، بابا درسته که قدم کوتاهه، اما برای خودم کسی هستم. اما فرمانده فقط می گفت: «نه! یکی باید بماند و از چادرها مراقبت کند. بمان بعداً می برمت!» عباس ریزه گفت: «تو این همه آدم من باید بمانم و سماق بمکم!»
بسم الله الرحمن الرحیم
به مناسبت یوم الله 13ابان ماه روز دانش آموزتوسط غلامرضامحیط
سلام
خدا رو شکر می کنم که باز هم یه ماه رمضون رو دیدیم و باز هم میتونیم یه چند روزی رو با خدای خودمومن باشیم...
هیچ‌کس با اطمینان نمی‌تواند به این پرسش پاسخ دهد. دانشمندان می‌دانند که
سطح برخی از انتقال‌دهنده‌های عصبی مغزی (از جمله دوپامین و سروتونین)،
میزان خمیازه کشیدن را افزایش می‌دهد و سطح مسکن‌های طبیعی بدن مانند
اندورفین باعث کاهش تعداد خمیازه‌ها می‌شود.
یک نظریه برای توجیه خمیازه کشیدن این است که دم عمیق و بازدم کوتاه،
اکسیژن بیشتری را وارد ریه‌ها می‌کند و سطح دی‌اکسید کربن را کاهش می‌دهد؛
این نظریه توضیح می‌دهد که چرا ما به هنگام خستگی، کسلی یا گیر افتادن در
اتاقی خفه خمیازه می‌کشیم. اما در حقیقت خمیازه کشیدن نه تنها راه کارآمدی
برای افزایش سطح اکسیژن نیست، بلکه حتی با وجود دادن اکسیژن اضافی به فرد،
باز هم نمی‌توان جلوی خمیازه کشیدنش را گرفت.
